TEMPS


Nederlands


Adjectifs

Adverbes
Age-Poids
Article défini-partitif
Comparatif-Superlatif 
Er
Expressions
Heure-Date
Interrogation-Inversion 
Mots de grammaire
Négation-Affirmation
Nombres Cardinaux
Nombres Ordinaux
La forme passive
Pluriel

Prépositions
Pronoms personnels
Pronoms personnels compléments
Pronoms relatifs 
Propositions subordonées et conjonctions
Sylllabes ouvertes - fermées
Les Temps
Les Verbes
Les Verbes irréguliers
Les Verbes irréguliers - par ordre alphabétique





TEKSTE

LESSEN

GRAMMAIRE

HOT POTATOES








zaans15-97 winterlandschap4-97 winter3-97 moulin-4-97 landschap-11-97 moulin-1-97
holland-2-97 holland-3-97 waalx-97 moulin-2-97 pernis-97 holland-6-97



L’infinitif





La plupart des verbes sont introduits par « TE ».
Ik hoop u morgen te zien. J'espère vous voir demain


Les verbes de modalité sont directement suivis par l’infinitif.

Mogen

Pouvoir ( au sens de possible)

Kunnen

Pouvoir ( être capable)

Willen

Vouloir

Moeten

Devoir

Zullen

Devoir moral (ou futur)



   

Les verbes suivants sont directement suivis de l’infinitif :

Blijven

Rester

Voelen

Sentir

Leven

Vivre

Helpen

Aider

Gaan

Aller

Komen

Venir

Horen

Entendre

Laten

Laisser

Zien

Voir

Ik wil dat boek zien

Je veux voir ce livre

Ik ga dat boek kopen.

Je veux acheter ce livres

Ik zie de zon schijnen

Je vois le soleil briller.



Après tous les autres verbes, ou après un nom l’infinitif du second verbe est introduit par « TE ».

Ik hoop dat boek te kopen.

J’espère acheter ce livre

Ik zit op mijn kamer te lezen.

Je suis en train de lire dans ma chambre

Het is moeilijk Nederlands te leren.

Il est difficile d’apprendre le néerlandais

Ik ben van plan hier een week te blijven.

J’ai l’intention de rester ici une semaine.


Le Présent

Le radical s’obtient en supprimant la terminaison de l’infinitif –en

Infinitif

Radical

Drinken

Drink

Zingen

Zing

Vinden

vind

 


 

La première personne du singulier est identique au radical.
La seconde et la troisième personne s’obtiennent en ajoutant un t au radical.
(sauf si le pronom jij ou je est placé après le verbe, si le radical se termine déjà par un t.
La première, la seconde, la troisième personne du pluriel sont identiques à l’infinitif.

Drinken

Vinden

Wonen

komen

Lezen

Schrijven

Wachten

Zitten

Ik
Je
U
Zij
Wij
Jullie
U
Zij

 

drink
drinkt
drinkt
drinkt
drinken
drinken
drinken
drinken

 

vind
 vindt
vindt
vindt
vinden
vinden
vinden
vinden

woon
woont
woont
woont
wonen
wonen
wonen
wonen

kom
komt
komt
komt
komen
komen
komen
komen

Lees
leest
leest
leest
lezen
lezen
lezen
lezen

schrijf
schrijft
schrijft
schrijft

schrijven
schrijven
schrijven
schrijven

wacht
wacht
wacht
wacht
wachten
wachten
wachten
wachten

zit

zit
zit
zit
zitten
zitten
zitten
zitten

 

 

Zijn

hebben

moeten

Hoeven

Zullen

Willen

kunnen

Mogen

Ik
Je
U
Zij
Wij
Jullie
U
Zij

ben
bent
bent
is
zijn
zijn
zijn

zijn

heb
hebt
heeft/hebt
heeft
heben
Hebben
hebben
hebben

moet
moet
moet
moeten
moeten
moeten
moeten
moeten

Hoef
hoeft
hoeft
hoeft
hoeven
hoeven
hoeven
hoeven

Zal
zal (zult)
zal (zult)
zal
zullen
zullen
zullen
zullen

Wil
wilt (wil)
wilt (wil)
wilt
willen
willen
willen
willen

Kan
kan (kunt)
kan (kunt)
kan
kunnen
kunnen
kunnen
kunnen

Mag
mag
mag
mag
mogen
mogen
mogen
mogen

Mijnheer De Vries is de leraar. Mr De Vries est le professeur
Hij heeft een kamer. Il a une chambre
Hij heeft een huis. Il a une maison.

 

VERBES MONOSYLLABIQUES

 

Faire

Aller

Etre debout

Voir

laisser

 

Doen

Gaan

Staan

Zien

Laten

Ik
Je
U
Zij
Wij
Jullie
U
Zij

Doe
doet
doet
doet
doen
doen
doen
doen

ga
gaat
gaat
gaat
gaan
gaan
gaan
gaan

Sta
staat
staat
staat
staan
staan
staan
staan

Zie
ziet
ziet
ziet
zien
zien
zien
zien

Laat
laat
laat
laat
laten
laten
laten
laten

Staan être debout, se trouver, être
In het midden van het plein staat een kerk. Au milieu de la place se trouve une église.
In de kamer staat een tafel. Dans la chambre il y a une table.

Le Futur





Le futur est un temps composé, formé du verbe auxiliaire ZULLEN et de l’infinitif du verbe.
Le futur est remplacé par le présent quand il est évident que l’action aura lieu, notamment quand la phrase comprend des mots comme demain (morgen), la semaine prochaine (volgende week)…

Hij zal komen

Il viendra

Zij zullen in dit huis wonen.

Ils habiteront dans cette maison.

Morgen gaan we naar Amsterdam.

Demain nous irons à Amsterdam.

Volgende week komt Jan hier.

La semaine prochaine, Jean viendra ici.




On peut omettre le verbe (aller) GAAN , quand il est précédé des auxiliaires :
willen (vouloir), moeten (devoir), mogen (pouvoir).

Ik wil naar Amsterdam.

Je veux aller à Amsterdam

Ik moet naar Amsterdam

Je dois aller à Amsterdam

Ik mag naar Amsterdam

Je peux aller à Amsterdam.


L’Impératif



Il existe deux formes d’impératif. On va utiliser le radical du verbe pour exprimer l’impératif :

Henk kom boven ! Henri, monte !
Ga zitten ! Assieds toi !
Jan en Annie, kom boven. Jan et Annie, montez.
La forme atténuée de politesse au singulier, se constitue du radical + t :
Mijnheer, komt u! Monsieur, venez !


Le verbe être est irrégulier à l’impératif :
Wees jullie ! Sois
Jan, wees voorzichtig ! Jan sois prudent !
Weest u : soyez !
Mevrouw De Vries, wees niet bang ! Madame De Vries, n'ayez pas peur !

 

Pour la 1ère personne du pluriel , on utilise laten we :
Laten we naar binnen gaan ! Entrons !
Laten we voorzichtig zijn ! Soyons prudents !
Pour la 2ème personne du  pluriel, on utilise l’infinitif :
Komen jullie ! Venez !
Ou une forme atténuée de politesse, constituée du radical + t
Mijnheer en Mevrouw, komt u boven ! Monsieur, Madame, montez !

Le passé composé.

La formation du participe passé.

Le participe passé est composé de « ge » + radical + t ou d

Si la terminaison –en est précédée par TKOFSCHIP

(Fritz Kessler prend son tchez Oscar Illitch)
On ajoute un t, sinon un d.

Les règles orthographiques s’appliquent.
Quand on a deux consonnes identiques dans un infinitif avec une voyelle brève, le radical s’obtient en supprimant –en et la deuxième consonne.


Verbe

Lettres avant –en

Radical

Participe passé en t

Participe passé en d

sens

Werken

Werk

Werk

gewerkt

Travailler

Dansen

Dans

Dans

Gedanst

danser

Wandelen

Wandel

Wandel

Gewandeld

Se promener

Naaien

Naai

Naai

Genaaid

Coudre

Reizen

Reiz

Reis

Gereisd

Voyager

Verloven

Verlov

Verloof

Verloofd

Se fiancer

Leren

Ler

Leer

Geleerd

Apprendre

Wonen

Won

Woon

Gewoond

Habiter

Pakken

Pakk

pak

Gepakt

prendre



Exceptions :

Les verbes commençant par be-, ge-, er-, ver-, ont-, her-
(Benoît, Gérard et Véronique ont hérité) ne prennent pas le préfixe  ge-



Verbe

Lettres avant –en

Radical

Participe passé en t

Participe passé en d

Sens

Ontmoeten

Ontmoet

Ontmoet

Ontmoet

rencontrer

Bestellen

Bestell

bestel

Besteld

commander


Les mêmes règles s’appliquent aux verbes irréguliers.
Par contre suivant les cas, le radical peut être modifié généralement à l’imparfait et au passé composé.
(Voir Verbes irréguliers)

Utilisation du Passé composé


Le passé composé donne une information et constate un fait ou une action qui est terminé.

Tous les verbes transitifs, qui ont un complément d’objet direct, se conjuguent avec hebben.


Margaret is naar Den Haar geweest.

Margaret a été à la Haye

Action terminée

Hij heeft een ongeluk gehad.

Il a eu un accident

Action terminée

Positionnement

Dans une proposition principale :


L'auxiliaire est placé immédiatement après ou avant le sujet. Le participe passé est placé à la fin :
We hebben vanmiddag een fijne les gehad. Nous avons eu un cours agréable cette après-midi.
Margaret is vanmiddag op school geweest. Margaret a été à l'école cette après-midi


Dans une proposition subordonnée :

L'auxiliaire et le participe passé sont placés à la fin et peuvent s'inverser.
Ik hoop dat Margaret en Jan geen ongeluk hebben gehad. J'espère que Margaret et Jan n'ont pas eu d'accident.
Ik hoop dat Margaret een fijne vanmiddag heeft gehad. J'espère que Margaret a passé une bonne après-midi.
Ik hoop dat jullie gisteren een finje les gehad hebben. J'espère que vous avez eu hier un cours agréable.

Auxiliaires et Passé composé


Conjugaison

HEBBEN (avoir)

ZIJN (être)o

Ik

Jij

Hij

Wij

Jullie

zij

heb

hebt

heeft

hebben

hebben

hebben

gehad

gehad

gehad

gehad

gehad

gehad

ben

bent

is

zijn

zijn

zijn

geweest

geweest

geweest

geweest

geweest

geweest



HEBBEN

Tous les verbes transitifs, qui ont un complément d’objet direct, se conjuguent avec hebben.

 

Ik heb de les geleerd.

J’ai appris la leçon.

Transitif

Ik heb mijn boek vergeten.

J’ai oublié mon livre.

Transitif.

Tous les verbes intransitifs de situation, se conjuguent avec hebben.

Ik heb in Nederland gewoond.

J’ai demeuré aux Pays Bas

Situation

Ik heb bij mijn vriend gelogeerd.

J’ai passé la nuit chez mon ami.

Situation

Ik heb de hele avond gewacht.

J’ai attendu toute la soirée.

Situation

 

Exceptions :

Ik ben de naam van die jongen vergeten.

J’ai oublié le nom de ce garçon

Oubli au sens de
je  ne me souviens pas de

 

Ik ben thuis gebleven.

Je suis resté à la maison.

 

 




ZIJN

Tous les verbes intransitifs de changement ou de mouvement se conjuguent avec ZIJN.

 

Piet is getrouwd.

Pierre est marié.

Changement de situation.

Ik ben uit Egypte gekomen.

Je suis venu d’Egypte.

Mouvement

Ik ben naar Den Haar gegaan.

Je suis allé à la Haye.

Mouvement

Cas Particuliers

Quand la direction de l’action est indiquée, les verbes de mouvement vont se conjuguer avec zijn.

Quand on décrit simplement l’action, le mouvement, on va utiliser hebbben.

Ik been naar het station gegaan.

Je suis allé à la gare

Direction indiquée

 

Ik heb de hele dag gefietst.

J’ai fait du vélo toute la journée.

Pas de direction

 



Forme Infinitive du Passé Composé

Quand le passé composé ou le plus que parfait sont suivis d’un infinitif, le participe passé devient un infinitif et ce généralement avec les verbes suivis directement par un infinitif (sans TE).

Ik kan het boek vinden

Je peux trouver le livre

Ik heb het boek vinden kunnen.

J’ai pu trouver le livre

Ik  hoor Annie zingen.

J’entends Annie chanter.

Ih heb Annie  horen zingen

J’ai entendu Anni chanter.

Ik ga naar de televisie kijken.

Je vais regarder la télévision.

Ik ben naar de televisie gaan kijken.

Je suis allé regarder la télévision.


Exceptions :


Staan

Ik sta te eten.

Ik heb staan eten.

J’ ai été debout pour manger

Zitten

Ik zit te lezen.

Ih heb zitten lezen.

J’ai été assis pour lire

Liggen

Ik lig te slapen.

Ik heb liggen slapen.

J’ai été étendu pour dormir.



L’ Imparfait

Contrairement au passé composé, l’imparfait décrit une  une action continue, une situation, un moment , une période dans le passé ou se réfère à une action menée dans le passé. Les actions ne sont pas accomplies.

HEBBEN - ZIJN


 

HEBBEN (avoir)

ZIJN (être)

Ik

Jij

Hij

Wij

Jullie

zij

had

had

had

hadden

hadden

hadden

was

was

was

waren

waren

waren

Margaret was op school. terwijl  de andere kinderen thuis waren.

Margaret était à l’école alors que les autres enfants étaient à la maison.

Vroeger was dit gebouw een koninklijk paleis.

Autrefois, ce bâtiment était un palais royal.


Constitution de l’imparfait

Les verbes réguliers forment leur imparfait de manière identique : radical + -te ou –de au singulier,
Radical + -ten ou –den au pluriel, même si le radical se termine par t ou d.


Infinitif

Lettres avant-en

Radical

Imparfait

sens

Praten

Prat

Praat

Praatten

Parler

Verbranden

verbrand

Verbrand

Verbrandde

brûler


Si la terminaison –en est précédée par TKOFSCHIP
(Fritz Kessler prend son tchez Oscar Illitch)

Les règles orthographiques s’appliquent.

Quand on a deux consonnes identiques dans un infinitif avec une voyelle brève, le radical s’obtient 
en supprimant –en et la deuxième consonne.


Verbe

Lettres avant –en

Radical

Imparfait en t

Imparfait en d

sens

Werken

Werk

Werk

Werkte

Travailler

Dansen

Dans

Dans

danste

danser

Wandelen

Wandel

Wandel

Wandelde

Se promener

Naaien

Naai

Naai

Naaide

Coudre

Reizen

Reiz

Reis

Reisde

Voyager

Verloven

Verlov

Verloof

Verloofde

Se fiancer

Geloven

Gelov

Geloof

Geloofde

croire

Leren

Ler

Leer

Leerde

Apprendre

Wonen

Won

Woon

woonde

Habiter

Pakken

Pakk

pak

pakte

prendre


Vroeger woonden wij in een klein dorp.

Autrefois nous vivions dans un petit village.

Toen hij op de boerderij woonde, werkte hij op het land.

Quand il vivait à la ferme, il travaillait dans les champs.



Le passé simple


Le passé simple n’existe pas en Néerlandais.

Le conditionnel (onvoltooid toekomend tijd = o .t.t.)


Le conditionnel est un temps composé, formé de l’imparfait de l’auxilaire “zullen” et de l’infinitif du verbe principal, placé à la fin de la phrase. Il s’emploie quand on veut exprimer une supposition, une intention, un désir, un doute ou une condition.


Ik zou komen
Jij zou komen
U zou komen
Wij zouden komen
Jullie zouden komen
Zij zouden komen.

Je viendrais
Tu viendrais.
Il viendrait
Nous viendrions.
Vous viendriez.
Ils viendraient .

 

Hij dachte dat de hoofdpijn over zou gaan.

Il pensait que son mal de tête passerait

Supposition

Hij zou naar Spanje gaan.

Il aurait l’intention d’aller en Espagne..

Intention

Zou u mij dit boek kunnen geven ?

Pourriez vous me donner ce livre ?

Désir

Als u zou komen zouden we naar de bioscoop gaan.

Si vous venez, nous pourrions allez au cinéma.

Condition

Zou dat wel goed zijn ?

Est ce que cela serait bon ?

doute