Le
radical
s’obtient en supprimant la terminaison de l’infinitif
–en
|
Infinitif
|
Radical
|
Drinken
|
Drink
|
Zingen
|
Zing
|
Vinden
|
vind
|
La
première
personne du singulier est identique au radical.
La seconde et la
troisième personne s’obtiennent en ajoutant
un t au radical.
(sauf si le pronom jij ou
je est placé après le verbe, si le
radical se termine déjà par un t.
La première, la
seconde, la troisième personne du pluriel
sont identiques à l’infinitif. |
|
Drinken
|
Vinden
|
Wonen
|
komen
|
Lezen
|
Schrijven
|
Wachten
|
Zitten
|
Ik
Je
U
Zij
Wij
Jullie
U
Zij
|
drink
drinkt
drinkt
drinkt
drinken
drinken
drinken
drinken
|
vind
vindt
vindt
vindt
vinden
vinden
vinden
vinden
|
woon
woont
woont
woont
wonen
wonen
wonen
wonen
|
kom
komt
komt
komt
komen
komen
komen
komen
|
Lees
leest
leest
leest
lezen
lezen
lezen
lezen
|
schrijf
schrijft
schrijft
schrijft
schrijven
schrijven
schrijven
schrijven
|
wacht
wacht
wacht
wacht
wachten
wachten
wachten
wachten
|
zit
zit
zit
zit
zitten
zitten
zitten
zitten
|
|
Zijn
|
hebben
|
moeten
|
Hoeven
|
Zullen
|
Willen
|
kunnen
|
Mogen
|
Ik
Je
U
Zij
Wij
Jullie
U
Zij
|
ben
bent
bent
is
zijn
zijn
zijn
zijn
|
heb
hebt
heeft/hebt
heeft
heben
Hebben
hebben
hebben
|
moet
moet
moet
moeten
moeten
moeten
moeten
moeten
|
Hoef
hoeft
hoeft
hoeft
hoeven
hoeven
hoeven
hoeven
|
Zal
zal (zult)
zal (zult)
zal
zullen
zullen
zullen
zullen
|
Wil
wilt (wil)
wilt (wil)
wilt
willen
willen
willen
willen
|
Kan
kan (kunt)
kan (kunt)
kan
kunnen
kunnen
kunnen
kunnen
|
Mag
mag
mag
mag
mogen
mogen
mogen
mogen
|
Mijnheer De Vries is de leraar. |
Mr De Vries est le professeur |
Hij heeft een kamer. |
Il a une chambre |
Hij heeft een huis. |
Il a une maison. |
VERBES
MONOSYLLABIQUES
|
|
Faire
|
Aller
|
Etre debout
|
Voir
|
laisser
|
|
Doen
|
Gaan
|
Staan
|
Zien
|
Laten
|
Ik
Je
U
Zij
Wij
Jullie
U
Zij
|
Doe
doet
doet
doet
doen
doen
doen
doen
|
ga
gaat
gaat
gaat
gaan
gaan
gaan
gaan
|
Sta
staat
staat
staat
staan
staan
staan
staan
|
Zie
ziet
ziet
ziet
zien
zien
zien
zien
|
Laat
laat
laat
laat
laten
laten
laten
laten
|
Staan |
être debout, se trouver,
être |
In het midden van het plein staat
een kerk. |
Au milieu de la place se trouve
une église. |
In de kamer staat een tafel. |
Dans la chambre il y a une table. |
|
Le
Futur
|
Le
futur est un temps
composé, formé du verbe auxiliaire
ZULLEN et de l’infinitif du verbe.
|
Le
futur est
remplacé par le présent quand il est évident
que l’action aura lieu, notamment quand la phrase comprend des
mots comme
demain (morgen), la semaine prochaine (volgende week)… |
Hij
zal komen
|
Il
viendra
|
Zij
zullen in dit huis wonen.
|
Ils habiteront dans
cette maison.
|
Morgen
gaan we naar Amsterdam.
|
Demain nous irons
à Amsterdam.
|
Volgende
week komt Jan hier.
|
La semaine
prochaine, Jean viendra ici.
|
On
peut omettre le verbe
(aller) GAAN , quand il est
précédé des auxiliaires :
willen (vouloir),
moeten (devoir), mogen
(pouvoir).
|
Ik
wil naar Amsterdam.
|
Je veux aller
à Amsterdam
|
Ik
moet naar Amsterdam
|
Je dois aller
à Amsterdam
|
Ik
mag naar Amsterdam
|
Je peux aller
à Amsterdam.
|
|
L’Impératif
|
Il
existe deux formes
d’impératif. On va utiliser le radical
du verbe pour exprimer
l’impératif :
|
Henk
kom boven ! |
Henri, monte ! |
Ga zitten ! |
Assieds toi ! |
Jan en Annie, kom boven. |
Jan et Annie, montez. |
La forme atténuée de politesse au
singulier, se constitue du radical + t : |
Mijnheer,
komt u! |
Monsieur,
venez ! |
Le
verbe être est
irrégulier à l’impératif : |
Wees
jullie ! |
Sois |
Jan, wees voorzichtig ! |
Jan sois prudent ! |
Weest u : |
soyez ! |
Mevrouw
De Vries, wees niet bang ! |
Madame
De Vries, n'ayez pas peur ! |
Pour
la 1ère
personne du pluriel , on
utilise laten we : |
Laten
we naar binnen gaan ! |
Entrons ! |
Laten we voorzichtig zijn ! |
Soyons prudents ! |
Pour la 2ème
personne du pluriel, on utilise
l’infinitif : |
Komen
jullie ! |
Venez
! |
Ou une forme
atténuée de politesse, constituée du radical + t |
Mijnheer
en Mevrouw, komt u boven ! |
Monsieur,
Madame, montez ! |
|
Le
passé
composé.
|
La
formation du
participe passé.
|
Le participe passé
est composé de « ge » + radical
+ t ou d
Si la terminaison
–en est précédée par T – K
– O – F – S
– C – H – I
– P
(Fritz
Kessler prend son
thé chez Oscar
Illitch)
On ajoute un t, sinon un d.
Les règles
orthographiques s’appliquent.
Quand on a deux consonnes
identiques dans un infinitif avec
une voyelle brève, le radical s’obtient en supprimant
–en et la deuxième
consonne.
Verbe
|
Lettres avant
–en
|
Radical
|
Participe
passé en t
|
Participe
passé en d
|
sens
|
Werken
|
Werk
|
Werk
|
gewerkt
|
|
Travailler
|
Dansen
|
Dans
|
Dans
|
Gedanst
|
|
danser
|
Wandelen
|
Wandel
|
Wandel
|
|
Gewandeld
|
Se promener
|
Naaien
|
Naai
|
Naai
|
|
Genaaid
|
Coudre
|
Reizen
|
Reiz
|
Reis
|
|
Gereisd
|
|
Verloven
|
Verlov
|
Verloof
|
|
Verloofd
|
Se fiancer
|
Leren
|
Ler
|
Leer
|
|
Geleerd
|
Apprendre
|
Wonen
|
Won
|
Woon
|
|
Gewoond
|
Habiter
|
Pakken
|
Pakk
|
pak
|
Gepakt
|
|
prendre
|
Exceptions
:
Les verbes
commençant par be-, ge-, er-, ver-, ont-, her-
(Benoît,
Gérard et Véronique ont hérité) ne prennent
pas le
préfixe ge-
Verbe
|
Lettres avant
–en
|
Radical
|
Participe
passé en t
|
Participe
passé en d
|
Sens
|
Ontmoeten
|
Ontmoet
|
Ontmoet
|
Ontmoet
|
|
rencontrer
|
Bestellen
|
Bestell
|
bestel
|
|
Besteld
|
commander
|
Les mêmes
règles s’appliquent aux verbes irréguliers.
Par contre suivant les
cas, le radical peut être modifié
généralement à l’imparfait et au
passé composé.
(Voir Verbes
irréguliers)
|
Utilisation
du
Passé composé
|
Le passé
composé donne une information et constate un fait ou une action
qui est terminé.
|
Tous les verbes
transitifs, qui ont un complément d’objet direct, se
conjuguent avec hebben.
|
Margaret is naar
Den Haar geweest.
|
|
Action
terminée
|
Hij
heeft een ongeluk gehad.
|
Il a eu un accident
|
Action
terminée
|
|
Positionnement
|
Dans une proposition principale :
|
L'auxiliaire
est placé immédiatement après ou avant le sujet.
Le participe passé est placé à la fin : |
We hebben vanmiddag een fijne les gehad. |
Nous avons eu un cours agréable cette
après-midi. |
Margaret
is vanmiddag op school geweest. |
Margaret a été à
l'école cette après-midi |
|
Dans une proposition
subordonnée :
|
L'auxiliaire
et le participe passé sont placés à la fin et
peuvent s'inverser. |
Ik
hoop dat Margaret en Jan geen ongeluk hebben gehad. |
J'espère que Margaret et Jan n'ont pas
eu d'accident. |
Ik
hoop dat Margaret een fijne vanmiddag heeft gehad. |
J'espère que Margaret a passé
une bonne après-midi. |
Ik hoop dat jullie gisteren een finje les
gehad hebben. |
J'espère que vous avez eu hier un
cours agréable. |
|
Auxiliaires
et
Passé composé
|
Conjugaison
|
HEBBEN (avoir)
|
ZIJN
(être)o
|
Ik
Jij
Hij
Wij
Jullie
zij
|
heb
hebt
heeft
hebben
hebben
hebben
|
gehad
gehad
gehad
gehad
gehad
gehad
|
ben
bent
is
zijn
zijn
zijn
|
geweest
geweest
geweest
geweest
geweest
geweest
|
HEBBEN
|
Tous les verbes
transitifs, qui ont un complément d’objet direct, se
conjuguent avec hebben.
|
Ik heb de les
geleerd.
|
|
Transitif
|
Ik
heb mijn boek vergeten.
|
J’ai
oublié mon livre.
|
Transitif.
|
|
Ik
heb in Nederland gewoond.
|
J’ai
demeuré aux Pays Bas
|
Situation
|
Ik
heb bij mijn vriend gelogeerd.
|
J’ai
passé la nuit chez mon ami.
|
Situation
|
Ik
heb de hele avond gewacht.
|
J’ai attendu
toute la soirée.
|
Situation
|
Exceptions :
|
Ik
ben de naam van die jongen vergeten.
|
|
Oubli au sens de
je ne me souviens pas de
|
|
Ik
ben thuis gebleven.
|
Je suis resté
à la maison.
|
|
|
ZIJN
|
Tous les verbes
intransitifs de changement ou de mouvement se conjuguent avec ZIJN.
|
Piet
is getrouwd.
|
Pierre est
marié.
|
Changement de situation.
|
Ik
ben uit Egypte gekomen.
|
|
Mouvement
|
Ik
ben naar Den Haar gegaan.
|
Je suis allé
à la Haye.
|
Mouvement
|
Cas
Particuliers
|
Quand la direction
de l’action est indiquée, les verbes de mouvement vont se
conjuguer avec zijn.
Quand on
décrit simplement l’action, le mouvement, on va utiliser
hebbben.
|
Ik
been naar het station gegaan.
|
|
Direction
indiquée
|
|
Ik
heb de hele dag gefietst.
|
J’ai fait du
vélo toute la journée.
|
Pas de direction
|
|
|
Forme
Infinitive du
Passé
Composé
|
Quand
le passé
composé ou le plus que parfait sont suivis
d’un infinitif, le participe passé devient un infinitif et
ce généralement avec
les verbes suivis directement par un infinitif (sans TE).
Ik
kan het boek vinden
|
Je peux trouver le
livre
|
Ik
heb het boek vinden kunnen.
|
J’ai pu
trouver le livre
|
Ik hoor Annie zingen.
|
J’entends
Annie chanter.
|
Ih
heb Annie horen zingen
|
J’ai
entendu Anni chanter.
|
Ik
ga naar de televisie kijken.
|
Je vais regarder la
télévision.
|
Ik
ben naar de televisie gaan kijken.
|
Je suis allé
regarder la télévision.
|
Exceptions :
Staan
|
Ik
sta te eten.
|
Ik
heb staan eten.
|
J’ ai
été debout pour manger
|
Zitten
|
Ik
zit te lezen.
|
Ih
heb zitten lezen.
|
J’ai
été assis pour lire
|
Liggen
|
Ik
lig te slapen.
|
Ik
heb liggen slapen.
|
J’ai
été étendu pour dormir.
|
|
L’
Imparfait
|
Contrairement
au
passé composé, l’imparfait décrit une une action continue, une situation, un
moment , une période dans le passé ou se
réfère à une action menée dans le
passé. Les actions ne sont pas accomplies. |
HEBBEN
- ZIJN
|
|
HEBBEN
(avoir)
|
ZIJN
(être)
|
Ik
Jij
Hij
Wij
Jullie
zij
|
had
had
had
hadden
hadden
hadden
|
was
was
was
waren
waren
waren
|
Margaret
was op school. terwijl de
andere kinderen thuis waren.
|
Margaret
était à l’école alors que les autres enfants
étaient à la maison.
|
Vroeger
was dit gebouw een koninklijk paleis.
|
Autrefois, ce
bâtiment était un palais royal.
|
|
Constitution
de
l’imparfait
|
Les verbes
réguliers forment leur imparfait de manière
identique : radical + -te ou –de au singulier,
Radical + -ten ou
–den au pluriel, même si le radical se
termine par t ou d.
Infinitif
|
Lettres avant-en
|
Radical
|
Imparfait
|
sens
|
Praten
|
Prat
|
Praat
|
Praatten
|
Parler
|
Verbranden
|
verbrand
|
Verbrand
|
Verbrandde
|
brûler
|
Si la terminaison
–en est précédée par T – K
– O – F – S
– C – H – I
– P
(Fritz Kessler
prend son thé
chez Oscar Illitch)
Les règles
orthographiques s’appliquent.
Quand on a deux consonnes
identiques dans un infinitif avec
une voyelle brève, le radical s’obtient
en supprimant
–en et la deuxième
consonne.
Verbe
|
Lettres avant
–en
|
Radical
|
Imparfait en t
|
Imparfait en d
|
sens
|
Werken
|
Werk
|
Werk
|
Werkte
|
|
Travailler
|
Dansen
|
Dans
|
Dans
|
danste
|
|
danser
|
Wandelen
|
Wandel
|
Wandel
|
|
Wandelde
|
Se promener
|
Naaien
|
Naai
|
Naai
|
|
Naaide
|
Coudre
|
Reizen
|
Reiz
|
Reis
|
|
Reisde
|
|
Verloven
|
Verlov
|
Verloof
|
|
Verloofde
|
Se
fiancer
|
Geloven
|
Gelov
|
Geloof
|
|
Geloofde
|
croire
|
Leren
|
Ler
|
Leer
|
|
Leerde
|
Apprendre
|
Wonen
|
Won
|
Woon
|
|
woonde
|
Habiter
|
Pakken
|
Pakk
|
pak
|
pakte
|
|
prendre
|
Vroeger
woonden wij in een klein dorp.
|
Autrefois nous
vivions dans un petit village.
|
Toen
hij op de boerderij woonde, werkte hij op het land.
|
Quand il vivait
à la ferme, il travaillait dans les champs.
|
|
Le
passé simple
|
Le passé simple
n’existe pas en Néerlandais.
|
Le
conditionnel
(onvoltooid
toekomend tijd = o .t.t.)
|
Le conditionnel est un
temps composé, formé de l’imparfait
de l’auxilaire “zullen” et de l’infinitif du
verbe principal, placé à la fin de
la phrase. Il s’emploie quand
on veut exprimer une supposition, une
intention, un désir, un doute ou une condition.
Ik
zou komen
Jij zou komen
U zou komen
Wij zouden komen
Jullie zouden komen
Zij zouden komen.
|
Je viendrais
Tu viendrais.
Il viendrait
Nous viendrions.
Vous viendriez.
Ils viendraient .
|
|
Hij
dachte dat de hoofdpijn over zou gaan.
|
Il pensait que son
mal de tête passerait
|
Supposition
|
Hij
zou naar Spanje gaan.
|
Il aurait
l’intention d’aller en Espagne..
|
Intention
|
Zou
u mij dit boek kunnen geven ?
|
Pourriez vous me
donner ce livre ?
|
Désir
|
Als
u zou komen zouden we naar de bioscoop gaan.
|
Si vous venez, nous
pourrions allez au cinéma.
|
Condition
|
Zou
dat wel goed zijn ?
|
Est ce que cela
serait bon ?
|
doute
|
|